Kanatları hâlâ yaralıydı
Geçmiş geçmiyordu yüreğinden
Kaç mevsim geçse de üzerinden
Renklerini göremiyordu
Sonbahara takılı gözlerinden.
Yalnızlık...................koca bir virüs gibi
Kan damarlarına yürüyordu
Çoğalamıyordu bir türlü
Kızıl ufuklarda asılı güneş
Milyarlarca güneşin kalbinden
Doğamıyordu mutlulukların dünyasına.
Çığ düşmüş gözlerinde donmuş buzullar vardı
Sıcak bir dokunuşla erimeye hazır
Yüreğinde susturulmuş nehirlerin sesi
Çağlayanlar gibi ağlıyordu.
Gözlerinde mehtap giysili gece
Ne kadar saklansa da bakışlarından
Yanaklarından süzülüyordu.
Sarı bir yapraktı dalında
Sonbaharın bulvarlara uçuramadığı
Bir kış ayazında yapraksız ağaç gibi
Yeşermek için direniyordu.
Ne kadar gömse de gönül mezarlığına
Aydınlık yüzünün halkalarında canlanıyordu
Korkutucu kuytuları derin uçurumların.
Aşılması zor bir okyanustu
Uzaklarda yepyeni bir kıtaydı sanki
Ruhunun derinliklerinde saklanıyordu
Yeni acılar bekleyen yürekler gibi
Ürkek mutluluklar tutunamıyordu
Dökülen gözyaşlarında.
Sıcak mevsimlere yabancıydı
Gün ışığı vuran pencerelere
Kapatmıştı tüm gökyüzünü
Gülümseyen güneşlere.
Ahmet TIĞLI 26.10.2008 (Sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 30.10.2008 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
efendim, güzel bir anlatım,
düşlerinin kırılmasının ardından, yeni bir güçle çıkmakta zorlanan bir yüreğin; doğa öğeleri kullanılarak yapılan betimlemesi başarılı..
öbeksiz bir anlatım da, bir çırpıda duygu boşalımını veriyor okura, girift bir yürek içinde, açmazları duyumsatıyor, ..
kutlarım,
başarılar dilerim.
/orhan_tiryakioglu
Kutluyorum çok güzel ve anlamlıydı dizeleriniz.. Saygılarımla...Lamia CANAY..
TÜM YORUMLAR (6)