Tutunamayanların Dünyası

Tutunamayanların dünyasında tanıdım seni
Sırtımda Kaybetme korkusuna yenik küfe
Avuçlarımda kuş tüyüydün
Rüzgârlardan sakındığım
Neydi bizi pamuk ipliğine bağlayan şey
Anlayamazdım
Ya İçimizdeki çocuk ölmüştü
Yada ölü doğmuştu
Adını koyamadığımız bir handikap
Yinede sensiz yapamazdım
Kaçamak bir bakışına kanatlanır
Yüzünü her çevirdiğinde kurşuna dizilirdim
Sana anlatacak bir dünya şey vardı
Kafamda Saatlerce tasarlar
Karşına çıkardım
Sonrası kelime dağarcığımla küçülen
Dile dökülmeyen bir hal alırdım
Konuşamazdım
Susar, seni yine severdim