Tutunamayanlar'a Şiiri - Müjgan Kızıleniş

Tutunamayanlar'a

heryerdekiler

heryerdeki krallar,

bekçiler,

bilir bilmez

bilir kişiler,

tuzu kurular,

ya da kurumak üzereler,

küçük mutlulukların hırsızları,

tutunanlar bankasında

çaldıklarına yüksek faiz alanlar,

yüzde sıfır nokta bir Selim'leşemeyenler.

sayfalar arasında bir ben buldum,

gözlerimden birkaç damla Selim düştü.

film bitti.

yok yok bitmedi.

hızla dönüyor hafızada.

bir film birşeyler bıraktıysa,

en çok son seyirci çıkana dek

yapışır kalırsın koltuğa.

çıkışta tökezler ayakların.

bazen de gözlerin hafiften doluysa

ışıklar yandığında saklarsın doluluğunu.

hadi bakalım burdan nereye hesaplar benden dersin.

dersin dersin...

bir kitap.

küçük yıllardan taşmış bir yaşam.

taşmış ve vurmuş yüreğimden.

tutunamayanlar demiş.

tutunamadım biliyorum...

henüz öğrendim adımı.

ama tutuldum...tutuldum kaldım...

.......

karşıyaka çarşıda yürüyorum.

okuyorum her bir sayfanı yeniden.

gözüm insanlarda;

dönercinin ustaca tuttuğu bıçak kesiyor seni,

dur yapma diyorum...şaka mısınız diyor.

masalarda aç midelere bugün bendensiniz diyorum.

garip garip bakıyorlar...sayıları artıyor...

beni çok sevdiklerini söylüyorlar...

büyük adam olacaksın diyor övüyorlar...

vitrinleri dolaşıyorum...bakıyorum aval aval...

buyrun diyorlar...nolur siz buyurmayın diyorum...

beni bırakın ben yokum diyorum..

hemencecik giydiriyorlar deli gömleğini...

olmadı,

benim bedenim large diyorum...

inadına small giydiriyorlar...sığamıyorum.

Selim gel tut elimizden geri gel hadi...

herşey small...

sığamıyoruz...

kollarımız iki yana bağlı...

tutunamıyoruz...