Üşüyor ve parken yoksa işçi çocuk
Ellerimi tut tutunmak için umutlara
Az sonra hayal kurmaya başlarım koğuşumda
Işıklar uzak bize bitmez voltalarda
Yirmi beş yıldır alıştım soğuklarà
Az sonra asacaklar tutunamadan beni bahara.
Ve öylesine firarım ki çocuk düşlerimde
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta