Tutunamadım Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Açmadan sarardı soldu güllerim
Kırıldı dallarım tutunamadım
Gam gasabet dolu geçti yıllarım
Yoruldu kollarım tutunamadım

Üzüntüm sevincim kederim yasım
Göklere yükseldi feryadım sesim
Kimlere darılım kimlere küsüm
Darıldı ellerim tutunamadım

Gelmedi dertlerin arkası ardı
Yüreğimi yine bir merak sardı
Benim de hayalim düşlerim vardı
Sarıldı yollarım tutunamadım

Yıldırımım ezik bağrım yaralı
Geçti yıllar gamlı yaslı karalı
Bu dağların meğer sendin maralı
Örüldü tellerim tutunamadım