Tütün kolonyası uzattığında farkettim ellerinin titrediğini,az önce kumral saclarımı ustalıkla işleyerek kısaltan bu ellerin titremesini yadırgıyorum.
Avucuma dökülen kolonyayı avucumda ovaladıkça etrafa yayılan kokudan duvarda asılı duran resimdeki genç adamda nasibini alıyor
Daha kapıdan girer girmez aynaya yansıyan resimde adını koyamadığım beni afallatan bir canlılık var.
İri siyah gözleri her an bir mimik hareketi yapacak gibi duran yanakları ve birbirini tamamlayan yüz hatlarında misafir gibi ayrışık duran burnuyla,sanki derinden kokluyor tütün kolonyasını.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta