tütün kağıdı kabuğu şiirleri XIV

/rüzgar/

havan batsın yerli rüzgar
ama sana yakışıyor

ödünç aldıklarım
ve sefasını sürdüklerimle
is kokulu pantolonlar
genç patronlar
bir de begonyalar
akşam ezanıyla hüviyetsiz kaldılar
düşmanlıklarımla ben
ortasındayım hayasızlığın
adımı öz ağzından öğrendim
bütün ormanları yak gitsin

yok yok yakma ormanları
çünkü yalan söylediğin belli
doğruyu gözlerin söylüyor ikide bir

ne kadar aptalım değimli