Ben ayrılırken başucundan gözlerini kapadın sen
Naçarım ne yapsam ki? senin ile kündekarım ben.
Sen olmadıkça ne fayda bu dünya yüzünden
Zebun eden derdin elinde sana baktıkça şimdi bi.çareyim ben..
sevdası tükenmeyen narın diyarında duran,
Bir eskimiş avize gibi semada salınırken
Nasıl kime diyeyim ki, ruhundaki elemi orada kalan olsun
Yıllar tozundan gadre uğramazken şimdi neden Bİçareyim ben.?
Kim bilir sen ne düşünürdün bu gün,?
Takatin yetmez iken yüzün gülmeye
Bende mecalim el verende şimdi, ki ve her gün
Sana ulaşır diye bu gün göz yaşımda bir nidayım ben .
Kopma ey nazende ey kalbimin revakı koma yıkılma ,
Kopma dalından, ey çiçek, bak sana yetecek bir dal durur
O dal takatimdir tutun ki ayrılığın olmasın, benden,
Olursa, her gün tandan akşama hicrandan nalan ederim ben..
Enver Ünver
Kayıt Tarihi : 10.7.2022 20:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!