Tütün Aşkı Şiiri - Osman Miran

Özenti ile başladı, benim en büyülü hatam,
Daha körpe kuzu iken, sigara ile tanışmam,
Dumanını yeller aldı, parasını eller aldı,
Yıllarca arkadaş oldum, zehir katran bana kaldı.

Sanırdım sonsuza kadar, sürecekti dostluğumuz,
Olmazsa olmazım oydu, beni yıllarca sömürdü,
Güne onunla başlayıp, en son onu uğurlardım,
Bir dakika ayrı kalsam, her yerde onu arardım.

Bu ne büyük bir tutkuydu, benim kırmızı çizgimdi,
Ondan ayrılmam diyordum, hayatımın anlamıydı,
Her aşkta olduğu gibi, bu aşkta hüsranla bitti,
Çünkü tütün vefasızdı, sonunda ihanet etti.

Otuz beş yıl sürdü aşkım, bir anda bırakıp gitti,
Şükür canım sağdı amma, kalbimi perişan etti,
Yaptığı dostluk değildi, kesinlikle hainlikti,
Beni çarçabuk unuttu, yeni körpeler bulmuştu.

Kendini seven her insan, tütünle yaşamamalı,
Sağlıklı yaşam düşünen, tütünden uzak durmalı,
Gerekirse tüm insanlık, tütünü boykot etmeli,
Besinlerin tatlarını, yeniden adlandırmalı.

İçme! tütün pişmanlıktır, yerinde kalsın sağlığın,
İnan bana gücü yoktur, timsalidir sinsiliğin,
Son pişmanlık fayda etmez, bir an önce al kararın,
Kurtul tütün, sigaradan, hayra harca paraların.

08.07.2023 05:52
İstanbul