tutun ellerimden
tetiği, düşmüş
barutu, ateş almış
hayatlara benzemesin
hayallerim
tutun
rüzgarda uçuşan
saçlarımdan
düşmeyeyim
savrulan hayatlara
inat
tutun
beni, güneş gibi
süzüleyim, pencerenizden
içeri
aç bir çocuk misali
çalmadan kapınızı
tutun
gözyaşlarımı
kıraç ovalardaki
boynu bükük
çiçeklere
can olsun
tutun
gönül yaramı
tuz basmasın
akbabalar
acı sofrasına
çevirmesin
gönül yaramı
tutun,
tutun’ ki
tutunayım....
Gürsel CengizKayıt Tarihi : 14.10.2009 14:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsel Cengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/14/tutun-19.jpg)
'tutun,
tutun’ ki
tutunayım....'
Güzel bir anlatım güzel dizeler emeğinize ve yüreğinize sağlık saygılar gönderiyorum
Tebrikler...
Tebrikler tam puanla....
SAYGILAR....
İNCİ GERMENLİLER
gönül yaramı
tuz basmasın
akbabalar
acı sofrasına
çevirmesin
gönül yaramı
tutun,
tutun’ ki
tutunayım....
yüreginize saglık tebrikler.güzel dizeler kaleminiz susmasın..saygılar
TÜM YORUMLAR (9)