Arabadan indi tütün,
Sırtımıza bindi tütün.
Terimize toz yapıştı,
İçimize sindi tütün.
Özentiyle yanıp tüttü,
Keyif verdi, dert büyüttü,
Maraz etti, hep öksürttü,
Çok sinsi bir kindi tütün.
Güvercinler uçuşurken,
Bir papağan konuşurken,
Yüreğimiz tutuşurken,
Ağzımızda söndü tütün.
İş yok diye yakınırken,
Ondan bundan sakınırken,
Şaşkın şaşkın bakınırken,
Fabrikaya döndü tütün.
Selefon'nun işi bitti,
Bazı haklar güme gitti,
Hem adı hem tadı yetti,
Kanımızı emdi tütün.
Sözleşmede zor dayandık,
Prim gitti, geç uyandık,
Civciv gibi hemen kandık,
Belki de bir yemdi tütün.
Biz Sunğipek işçisiydik,
Ambarlarda tulum giydik,
Ne derlerse boyun eğdik,
Bizi bile yendi tütün.
5 Nisan 2000
Zeki ÇalarKayıt Tarihi : 28.2.2007 13:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!