Dünyada milyonlarca aç varken,
Bütün bütün ekmekler atılırken çöpe,
Yurdumun bütçesi çekiliyor ipe.
Sık sık gelen mali krizler bile,
Olmuyor kulağımıza küpe.
Reçetelere gerekli gereksiz yazılan ilaçlar,
Reyting uğruna parlayan flaşlar.
Bıçak kemiğe dayanınca artan telaşlar.
Marifet değil tabakta yemek bırakmak.
Üç kuruşluk damak zevki için
Canım patlıcanı, biberi, domatesi yakmak,
Kanser ediyor hepimizi
Alev, alev yakıyor yüreklerimizi.
Kayıt Tarihi : 1.4.2016 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!