Tutulmuşum Şiiri - Mustafa Emre Kahraman

Tutulmuşum
Güneşim kıpkızıl içimde
Kan kırmızı şafaklarda adın
5 vakit çağrın yükselir şerefelerden
“haydin feraha, haydin feraha”
Anadolu’da türkülerin söylenir
Kalbim ağır ağır damlar fotoğrafına
Kahpe gözlerinin tutsağıyım
Düş kurmak gençlerin olsun
Hayallerim suskun
Hayallerim ağır
bir ağrı ki saplanmış orta yerine özümün
bilirim
bu senin ağrın
bu adını duymanın sancılı yansıması

leş dolu caddelerde kahrım
kahpe gözlerinin tutsağıyım
bir bilinmez gece söyler adımı
gece ki siyah
gece ki ölü yıldızların barınağı
tutuklu yıldızlar gökte asılı dursun
tertemiz Fırat
yaralı Seyhan
avcılar semada yalnızlığı vursun
yolbilmez bir rehberin mihmandarlığında
senden kaçmaktayım
ben ki peygamberin burağı
vefasız aşıkların son durağıyım
hücrelerimde en incesinden bir kanlı musiki
tutmuyor dilim, elim, ayağım
kahpe gözlerinin tutsağıyım

adının farsçadaki karşılığı, hüzün
Gazze’de aç militanlar uyanışta
be hey İstanbul, Bizans’ın süt annesi
mahşer günü sevdamla tartılacağım
cigaramın küllerinden seni tutuşturacağım
dilim dönerse adını haykıracağım
kahpe gözlerinin tutsağıyım