Tutulmak Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Kim anlar tutulmayı, ama kim,
Kim ister tutuklanmayı,
Ömrünle, ruhunla, yüreğinle,
Hangi gönül hücresinde,
Hangi sevgi parmaklıkları arkasında,
Oysası, buysası yok, yok işte,
Kim bir bakışa tutsak eder kendini,
Oysa oda bir fani, ölümlü yani,
Ol deyince olduranda değildir,
Bir el tutuşa nasıl aldanırsın ey insan,
Yada saçlarından okşayışa,
Nasıl olurda aldığın her nefeste onu ararsın,
Nasılda serpilir gönül bahçene,
Kaç canda yaşarsın ey insan,
Kaç canın varda kaçını verirsin,
Sevgili diye yatar, uyumaz, ölürsün,
Nasılda yalnızlar rıhtımında beklersin,
Ekmeğini kuşlarla bölüşürken,
Nasıl olurda hüzünler getirirsin,
Nasıl olurda tek taraflı seversin,
Hangi gözlerde kendini görürsün,
Kalemin mi var adını kalbine yazacak,
Söyle ey insan, ağlayan bebekler gibisin.