Tutulma anı
Mavi zamanlı ışık huzmelerinden
Gümüş renkli denizlere doğru evrilirken akşamlar
Hiçlikle yoğrulmuş insan zamansız ve mekansız hülyalara dalarken
Beyhude geçer gider imgeler denizi
Sonsuz bir limana doğru savrulurken rüyalar
Ah kimsesizdir şimdi gülüşler
Gülüşler ki hüznün kardeşidir
Rüzgarında
Tutulur ay Venüsle
İmgesiz ıstırabı öğrenmiştir O
Annenin rahmini
Ve Babanın Rahmanı örtmüştür şimdi Leyla’nın aşkını
Aşk ki kavuşamamadır
Şarabi bir suskunlukla çağlayan nehir gibi
Mehtap Kılıç Aziza Lara
Kayıt Tarihi : 13.9.2022 01:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
20.06.2020 / saat: 23.01 Ruhumda yankılandı bu dizeler Mehtap Kılıç Aziza La’Ra Kuğu Bu şiir GalataPera dergisinde 2021'de ilk defa kamusal alanda görünür kılındı
şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)