‘’Beni unutmana asla izin vermeyeceğim’’ diye bakmıştım gözlerine..
O soğuk Ankara gecesinin en ıssız saatinde, geldiğin gibi uğurlamak vardı seni..
Yada birbirini hiç tanımayan iki yabancı gibi yolculuk etmek yan yana koltuklarda..
Hani o son durağa vardığımızda, sadece yan yana oturmuş olmanın verdiği yakınlıkla tebessüm edip, çekip gitmek vardı farklı yollara..
Acısız, sızısız..
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta