Tutuldum Şiiri - Ahmet Kurt

Dışarda ayaz var, içimde boran,
Yediveren güllerine tutundum.
Ben miyim gönlünü bir ömür yoran,
Bal damlayan dillerine tutuldum.

Suladım, büyüttüm harmana erdim,
İstedin fütursuz canımdan verdim,
Her türlü rüzgara göğsümü gerdim,
Türlü türlü hallerine tutuldum.

Bu nasıl kurtuluş, bu nasıl bir son,
Kanat açıp yetiş, gel dalıma kon,
Yakıp alev alev, ister bende don,
Sonu gelmez yollarına tutuldum.

Mevsimler karardı, yollar karışık,
Ruhum kıskacında döner alışık,
Ne yapsan faydasız gönlüm barışık,
Rüzgarlarda küllerine tutuldum.

Kurdoğlu bahtımın kara yazgısı,
En büyük mimarın sensin dizgisi,
Emri hak denilen kader çizgisi,
Savuruyor tellerine tutuldum.