dilimin ucunda sürekli ‘seni’ diye başlayıp
tümlenemeyen iki sözcük
susa susa söyleyememek süregiden fısıltı
bizi kötülüğe düşüren buyurganlık
içimizi kanatan başka bir yabancılaşma
ben ve sen yaşadıkça birbirimizde
öteki olamamak öfkeden kudurtur ikimizi
bu şiiri de güllendirelim şenlendirelim diyor bir yanım
etle tırnak suyla toprak korla kül ayrılmadan birbirinden
tınmıyorsun
boşalmasına damarın yok olmasına ışığın
dağılmasına zamanın izin vermeden
bencil ve vahşi kıyafetlerini sıyır üzerinden
kurtul kaprislerinden
ah bir söyleyebilsem
dilimin ucunda sürekli ‘seni’ diye başlayıp da
tümlenemeyen o ikinci sözcüğü
değil midir sevda denen şey
karanlıkta kalan sözcüklerin yıldız yıldız ağarması
sinsice iki yürekte aynı anda yankılanması…
Kayıt Tarihi : 22.8.2023 17:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!