Tutuklu Yüreğim Şiiri - Zeynep Eren

Rahime d’üşüyor bir hikaye,
Sayfa sayfa büyüyor içimde
Sancılarla boğuşuyor günahsızlığım...
Ve ölü bir cenin doğuyor geceye...
Kefenleyip gömüyorum sözleri yarı çıplak...

Islak ıslak dolaşıyorum yağmurda,
Sırılsıklam üşütüyor günahsızlığım.
Keder sarıyor alnımda ki çizgileri..
Kırılganlıklar peydahlanıyor tekrardan..
Tam o anda
Bir yaş daha büyüyor sitemlerim...

Can başka denizlere yelken açıyor,
Rüzgar sağır ediyor, duymuyor
Kulaklarım
Ardımda bıraktığım ıslık seslerini.
Geceye katre katre haykırışlar adıyor
Çekiyorum gönül hanemin perdelerini...

Vurulduğum gözlerin film şeridi gibi
geçiyor gözlerimin önünden,
Ezberliyorum suretini,
Santim santim geziyorum teninde.
Çehrem YÂR’sızlığa bürünüyor...

Yüreğim tutluk yapıyor merminin kabzasında.
Tıkanıyor sabrım.
Yutkunuyor, yutkunurkende vuruyorum şakağından..
Kaçıryorsun gülüşlerini
Ağıtlar arasından..
Kalbi yanık, ürkek bakışlı çocuk misali
Başını getiremeyip, sonunu bağlayamayınca
Yetermi dersin...
Yetermi sence,
En şiddetlisinden Ağlamak...
Affettirirmi beni...
Şimdi alnımı secdeye teslim ediyorum,
Boncuk gözlü yaşlarla yoğrulup...
Kelepçeliyorum bileklerimi.

’Affet ALLAH’ım affet diyorum...! ’
Çaresiz aşk’lar hürmetine Affet çaresizliğimi...
Bağışla Beni...!
Canözümün hayatına kasdettim Affet...!
Sonra b’akışlarına yakalanıyorum...
Buğulu bakışlarına..
Dua silahın dilinde,
Mırıldanıyorsun avuçlarına bakarak..
Bense;
Anlıma kazıdığın bu katil damgasının
Çekiyorum fünyesini..

z? ? ? ? p ? ¢? ? ? ? ?