Tutuklu Kaldım. Şiiri - Enver Özçağlayan

Gurbette bir yâre tutuklu kaldım,
Sılam gurbet oldu, gurbetim sıla.
Nerden yolum düştü oraya vardım;
İstersen gül şimdi, istersen ağla.

Sanki bir yıldırım çarptı gönlümü;
Perişan halimi anlatamam ki.
Unutturdu bana günü, yönümü,
Kalbime işledi, unutamam ki.

Siyah saçlarında yaz geceleri
Yakamozlar alev alev tutuşur.
Aşkı telaffuzda tiz heceleri;
Sevdâmın gölüne sanki buz taşır.

Mavi gözlerinde semâlar söner,
Burun ve dudaklar en güzel misal.
Şöyle bir görenler, bir daha döner,
Böyle sevgiliye bulunmaz emsal.

Artık ne söylesem yetmiyor dilim,
Yollarım sılaya uzanmaz oldu.
Sensiz olmuyor ki anladım gülüm,
Belli ki ömrümün süresi doldu.

18.12.2020
Fatih-İST.