Tutuklu Kaldım Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Güneşimi sıvadın çamurlu ellerinle
Gidişinle bir gün yüzü görmedim.
Yetmedi bu sana ay'ıma dokundun
Gecelerimi zehir zemberek eyledin.
Gençliğimi yonttun kafana göre
Elimden alıp attın yıllarımı
Ne umutlarım vardı bugüne dair;
Sisli dağların ardına sakladın.
Sevdayı dilime pelesenk ettin
Hüküm giydirdin, sana müebbet kaldım.
Yılların koynunda yetim bıraktın beni
Hasret oduyla hergün yandım.
Beni sevdiğini bildim yıllarca
Ama hep inkârlarda kaldın.
İlk mektubunda demiştin bana;
'Daha eve varmadan bir bilsen
Seni nasıl özledğimi'
Ben hep o mektubunla asılı kaldım.
Vermedim kimselere ne bedenimi, ne de ruhumu
Sırra kadem bastın kendini sakladın.
Ben hep sende kaldım sebepsizce.
Uçup giden hayallerimin ardından el salladım.
Sana yoldaş olsun diye dualarımı yolladım.
Hiç kıyamadım sana, hiç kıyamadım
Ne dün, ne bugün, ne de gelecek günler
Ben sadece sende tutuklu kaldım.