koptu yine bağımdan sevda meyveleri
şerbet oldu dilden dile tatlandı yürekler
gün ağarmadan gecem kararmadan
sun elinde ne varsa gün doğmadan
yak ısıtmak için dertlerini
bir kuru dal gibi ver ateşe
söndürmeden kül olsun sıkıntıların
yok et ne varsa dertten tasadan eser
yok et ne varsa eskiye dair
yeniden başlangıçlara yol al
kopar en deli fırtınları kopar ne varsa
içinde kaptır deli fırtınalara
yok olsunlar sel olsunlar kaybolsunlar
açma yürek perdelerini çalmasın yakıcı güneşler buğulu camlardan açilmamiş
goncalarıda almasın perdelere sinan kokunuda
alıp götürmesin bırak sende kalsın
kendimi sende sakladım ben bırak kalsın orda
almasın kimse çalmasın kimse yüreğinden yüreğimi hep saklansın yüreğınde yüreğim
yok etme göz yaşlarına boğma sıkıntını haykır
yüreğine atıpta benide yok etme bırak ben sende
saklı kalayım tutuklu kalayım yürek mahpushanende bırak kalayim orda
kimseyi koyma yerime kimseye verme ellerini
tutma kimsenin elinden benim elimden tuttuğun gibi bırak ben senin yüreğinde tutuklu kalayim
cantanem yürek yarenim mezarım mahpusanem
Zennehar Yılmaz
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta