Tutuklu gönlüm Şiiri - Derya Avşar

Nefes tutup, bir bir yıldızları sayıyorum
Olmadığı her güne yıllar gömüyorum
Uykusuz ıslak gözlerimde rüyasına dalıyorum
Onsuz geçen zamanı yok sayıyorum
Duyun kuşlar, ağaçlar, çiçekler duyun
O duymadı 'seni seviyorum' çığlığımı
Siz duyun ne olur sesimi ona siz duyurun

Tutuklu gönlüm karanlık kafeste
Gülmeyen yüzüm doğmayan güneşte
Kırık kalbim bitmeyen ızdıraba yenilmekte
Yüreğim kefen giydi dönülmezliğin izinde
Sığmıyor sevdan içime topraklar üzerimde
Duyun dağlar, taşlar, turnalar duyun
O duymadı 'seni seviyorum' çığlığımı
Siz duyun ne olur sesimi ona siz duyurun

Büküldü yaşam ağaçım kırıldı her bir dalı
Astım boynuma ölümü çektim sensizlik ilmeğini
Yolumda durdu azrail giydirdi siyah kefeni
Ölümün adı sensiz yaşamaksa
Ben hiç ölmedim inan bana
Durma azrail durma bir saniye daha
Duyun melekler, zebaniler duyun
O duymadı 'seni seviyorum' çığlığımı
Siz duyun ne olur sesimi ona siz duyurun...