Tutuklu Şiiri - Cemil Çelik

Çocukluğumda topladığım kapaklara uydurmak için
Tarihi geçmiş şişeler aradım,
Yan masaya sordum
Tanır mısınız bu soylu beyi.

Kirli sepetine atıp yüzümün astarını
Boş çekmeceleri bir daha yokladım
Çalıntı umutları satın alarak şakiden
Kendimi ıssızda tutukladım.

Anason kokulu kış geceleri
Söyleyemem dilime dolaşık heceleri
Bir dul masa ile birlikte
Sessizliğin iyi dilekleri.

Az önce söndürdüğüm yanık
Yeniden dudaklarımda efsun
Sonra hatırladım burası kapalı bir mekân
Utandım.

Defterimde kayıp birkaç sayfadan
Kim suçlu diye
Sordum
Sen benim külümsün dedi vicdan.