Tutuklandım Şiiri - Mehmet Açikel

Tutkulu kadınlar koynunda bile tutuklandım,
Tutkulu kadınlar koynunda bile tutuklandım,
Ne ince ıslak tenli bir bele bağışlandım,
Ne sıcak dolgun bacakları okşadı ellerim.
Tüm kadınlarla tatsızdı,dalgındı şevişmelerim,
İhanetler anlamsız,işgal edilmişti tüm hislerim.
Nasıl unutulsun,nasıl kalp damarında gezinmelerin,
Ve avcumda titreyen Persli bir kadın göğsüne 
Dikleniyor... bencil,mağrur göğüslerin,
Şehvetli ışık saçan mumlar eritti nefesin...
Hadi geçiştirdim unuttum,mahrum kaldı bedenim,
Ve başka kadın peşinden koşturdu emellerim..
Kim mi,sarışındı tanrım..! italyandı bu sefer,
Benim gibi delirmiş bir erkek arar meğer...
Anlaştık,geldik evdeyiz utanmadan..
Kahvesiyle övündü,gözlerimi bürüdü,
Eteğiyle süzüldü,daha fincanı uzatmadan...
Ellerini okşadım,saçlarını kokladım..
Koynumda kucakladım,daha da soyunmadan.
Başladık dil dansına,tutkunun ortasına...
Ansızın sen belirdin,biz derinlere dalmadan.
Olurmu şimdi yine kimleri sarayım ben,
Hayali mi gerçeği,söyle ey nankör seven...
Kaçtım,sövüldüm oldum bir korkak denen,
Yine başka kadın aradım kimseye gizlemeden...
Kim mi,Bağdatlıydı,kumraldı gözü vahalar delen,
Bir aşiret ünüydü canlar yakan,delirten..
Kandırdım,inandırdım bir yatakta sarıldım,
Bu şaheser bakire ne güzeldi ey tanrım..!
Eridi sana sevgim,seni unuttum sandım,
Bir baktım ki önümde..
Yine sen,yine sen soyundun..!