Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yüreğiniz var olsun.Kutlarım,şükranlarımla
Bir göle ağaçların gölgesine, karanlığın yuttuğu aya hüzzam bir şarkı söyler gibi...kendi iplerimizle asılıyoruz galiba demir parmaklıklara...İznik gölünün soğuğunda üşümek karanlığında nefes almak ve su gibi hür olamamak...
mükemmel bir şiirdi... Gerçekten çok beğendim...
Sonsuz kutluyorum...
Saygı ve sevgiler..
eli kalem tutan her muhteremin yazmaması hatadır bu hataya düşmeden yazan dostun kaleminden çıkan ve duygları mısralara ustalıkla işleyen şahane şiiri okumak bir okuyucu ve şair olmaya çalışan biri bendeniz okumaktan duygulara ortak olmaktan zevk aldım kelmin gücü kendisini göstermiş canı gönülden kutluyor selam saygı ve sevgilerimi gönderiyorum
Şiir müthiş... Yürek en son ne zaman hisseder özgürlüğünü ya da özgürlüğünü kaybettiği an nerede çekilmiştir demir parmaklıklar etrafına... Hepsinin yanıtı şiirin dizelerinde birer fotoğraf gibi seriliyor önümüze...
kaleminize sağlık sayın Refik Yeşil.., kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta