Tuttuğun Kalem Olsam Şiiri - Merve Gülten

Özlem denizine doğru yelken açıyorum sevgili
Senli bir sensizlik içindeyim bu limanda..
Yokluğunun getirdiği bir fırtınada savruluyorum sevgili,
Sessizliğinin gürültüsüyle kahrolacağım bu adada..

Ben açık mavi denizlerde seni arayan bir kaptanım segili,
Sevdasını arayan kaptan-ı derya,
Gemisini karadan yürüten fatihim ben
Ben...
Fırtınalı bir okyanusta derin bakışlarını arıyorum sevgili..

Ben günbatımının denize yansımasıyım sevgili
Mavi hüzünlerine; tan rengi mutluluklar saçıyorum..
Ben gündoğumundaki aydınlığınım sevgili,
Kararmış gecelerini aydınlatmak için bekliyorum..

Ve ben;
Aciz,savunmasız bir şairim sevgili,
Sana söyleyemediklerimi sen duy!
Duygularım kalemimin ucunda gizli..

Ben en çok neyi isterdim bilir misin sevgili?
Ben senin ipek yumuşaklığındaki ellerinle,
Uzun ve ince parmakların arasındaki,
Tuttuğun kalem olmak isterdim sevgili..
Sevdasını aciz kalemine döken bir şair;
Başka ne dileyebilir ki?