Tuttum elinden çocukluğumun,
Biletini aldım geçmişe yolculuğumun.
Sıcacık, “Ekmek elden, su gölden ”rehavetineydi ilk durağım.
Endişeden, korkudan ne kadar da ırağım!
Bir telaş, bir vaveylayla başladı ilk depremim.
Bir mekân değişikliğinin acemiliğini fark ettim.
Pınara uğradım ki, misk-i amber kokusuyla bir zemzem.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta