Siyah Ahmet, Hatice Süphan’a vardığı zaman,
Süphan Dağı kar, toz ile duman.
Çakalları geziyor, kurtları çok yaman,
Hatice, ağlama, Mevlam verecek derman.
Siyah Ahmet, karaçalıya düştüğü zaman,
Yükseldi sesi, feryadı "Aman!"
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta