Siyah Ahmet, Hatice Süphan’a vardığı zaman,
Süphan Dağı kar, toz ile duman.
Çakalları geziyor, kurtları çok yaman,
Hatice, ağlama, Mevlam verecek derman.
Siyah Ahmet, karaçalıya düştüğü zaman,
Yükseldi sesi, feryadı "Aman!"
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta