Siyah Ahmet, Hatice Süphan’a vardığı zaman,
Süphan Dağı kar, toz ile duman.
Çakalları geziyor, kurtları çok yaman,
Hatice, ağlama, Mevlam verecek derman.
Siyah Ahmet, karaçalıya düştüğü zaman,
Yükseldi sesi, feryadı "Aman!"
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta