Tutsun Maya Şiiri - Salih Ozan

Siyah Ahmet, Hatice Süphan’a vardığı zaman,
Süphan Dağı kar, toz ile duman.
Çakalları geziyor, kurtları çok yaman,
Hatice, ağlama, Mevlam verecek derman.

Siyah Ahmet, karaçalıya düştüğü zaman,
Yükseldi sesi, feryadı "Aman!"
Hatice, bohçayı kaldır, evin yoluna dolan,
Siyah Ahmet gitti, başkasına olursun talan.

Siyah Ahmet, senin sesine hayran,
Karaçalıya sarılma, olamaz derman.
Aç kollarını, geliyorum, boynuma dolan,
Siyah Ahmet’ten başkasına olamam, talan.

Bu kaya, çok zalim kaya,
Utanmadın mı Siyah Ahmet’i benden almaya?
Karaçalıya saplanmış, kanlar başlıyor akmaya,
Siyah Ahmet, geliyorum, kanımız karışsın, tutsun maya.