Işık düşüyor
Bacadan içeri
Yüreğimde deliksiz
Bacalar
Kusuyor
Yokluğun
Dumanını
Işık düşüyor
Pişman oluyor kadın
Benim gibi
Bir adamı sevdiğine
Giderse
Geri döner mi
Ayaklarım
Tütsülü tutsaklığa
Bir daha
Işık konuşuyor
Ben susuyorum
Işık gülüyor
Ben ağlıyorum
Ömrümün sensiz bitişine
Bir Anadolu kentinin
Sıcak yaz akşamlarında
Gün gün
Saat saat
Hiç aksamadan
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Zeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/20/tutsulu-tutsaklik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!