Tütsülendi Kokun Şiiri - Fatma Yiğit Berber

çöl sıcaklığında çalıyor
aşkın aryası kumruların kanadında
notalarında özlemin hicaz makamı
gözlerin ise serapta bir damla

gelsene
bütün kavuşmaları kardelenlere boyayarak

tozlu şehirleri adımlıyor ayaklarım
dökülen yaprakların hışırtısıda mı hiç çınlatmadı kulaklarını sevgili yarim
göğsümde devleşiyor
kavuşmaların arifesi
ağlamak istiyorum bayram sabahı

hep süslendim sana
aylarca yıllarca emek emek
yokluğunu dokudum saçlarıma
beyazımdan öptüm dudaklarında ki nefesi
her seferinde içtim
kızılcık şerbetini
bir sigara yakıp
üşüdüm
gözlerin avuçlarımda alev alev yanarken

hazanda geldi sevgili
gelmelisin diyorum
gelmelisin

hasretliği alnından vurup
ölü toprağa gömmelisin
teslim olmalısın anın her rengine
şiirlere hibe etmelisin dudaklarını
konuşurken nefesin değmeli harflerin
üryan saatlerine

ağıtları kokunla tütsüleyip
giydirmelisin artık öpemediğin kalbime