Tütsü Şiiri - Sedat Şanver

Öpülen her dudak yaralı doğduğum şehirde
Yatak eskimiş kahverengi dolu, çarşaflar Kızıldeniz
Geç boşalan bir şişe suyunu açık arttırmada satacağız
Kafama takılmış kalpaklı bir soruydu:
Ortadoğu’daki en kahraman kedi kim?
Bu sabah mümkün değil kimse uyumayacak
Afganlar ve Peştunlar arasında

Acem ülkesinden bir sözü
Kimsesiz bırakmışlardı dağ başlarında
Saçlar rüzgârda uçuşuyordu yağmura aldırmadan
Gördüm:
İçimizden biri diğerlerinin elini tutmayı bırakmıştı
Bu yüzden Emevi çarşıları yıkıldı Şam’da
Erbil’de sarraf dükkânları talan edildi

Bu yalnızlık kadar bu mutluluğu
Sana kim verecek Tebriz’de
Bu şarkılar kadar bu kederi Bağdat’ta
Kim bilir kim yakın olacak sana Kahire sokaklarında?

Kendimi görmek istiyorum sadece gün ağarmadan

Bu yoksul dünyada seni sevmekten başka
Hangi zenginliğim var ki benim?

Ezan başladı
Gecenin sesi de bitti böylece İstanbul’un göğsünde
Elimizden alırlar artık Akdeniz’in köpürmüş korkularını