Tutsaydın Ellerimden
Tutsaydın ellerimden kışlar bahar olurdu
Canına can katardım aldığın nefesinde
Kalbimiz mutluluğu sevdamızda bulurdu
Kalabilseydin eğer kalbimin kafesinde
Kader ördü ağını seni bana salmadı
Sensiz geçen günlerin çilesi hiç dolmadı
Zehir oldu yaşamak tadım tuzum kalmadı
Gönlüm olmuyor sensiz yaşamak hevesinde
Benliğime hükmeden yenilmeyen şiarsın
Söyle nasıl edeyim şu halime ne dersin
Yanımdaymışsın gibi neye baksam sen varsın
Saklı kalmış hayalin gözümün perdesinde
Anladım hayallerim gerçeğe uzak düştü
Hasretin büyüdükçe sabrım haddini aştı
Gücüm son demlerinde artık yürekten taştı
Tükenir umutlarım artık son raddesinde...
Gülseren MORKAN
Kayıt Tarihi : 21.8.2020 18:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!