Tutsam anne Şiiri - Eyüp Doğru

Çok yorgunum be anne, hayat vurdu dört bir yandan,
Umutlar kaldı uzaklarda,
Prangalar vurdu bileklerime, ağır geldi bu hayat,
Ağaçların gölgesi bile dar etti bana bu avluyu.

Sudan denizlere kadar hep aynı hüznü yaşadım,
Kuşlar özgürce uçar, ben ise tutsak bu yerde,
Yorgun düşmüş bedenim, ruhumda ağır zincirler,
Anne, beni bir kez daha hatırla, umut dolu düşlerde.

Ağaç dalları bile kucak açmaz oldu bana,
Rüzgarın hışırtısı bile içime korku salar,
Denizler mavi, ama ben göremem ufku,
Anne, bir damla huzur düşür kalbime, beni yaşat.

Kuş cıvıltıları sustu, sessizlik çığlık gibi,
Yorgunum be anne, ama senden bir ışık beklerim,
Bir umut kırıntısı, bir tutam sevgi yeter bana,
Hayallerime sarılıp, bir gün özgür olacağım yine.