Tutsaktır Çiçeklerim

Kar düşer düşlerimin en ücra köşesine
Çığlıkları sineme çarpan çiçeklerimdir
Prangalar vurulur yayılan neşesine
Yaprak yaprak dalından kopan çiçeklerimdir

Dağlarımda dumanlar gurbetimi saçıyor
Yaylam yetim yüreğim, hasret vurmuş göçüyor
Öksüz şimdi toprağım, zehirini içiyor
Hayat dolu renkleri solan çiçeklerimdir

Hava kuru, sevimsiz, bulutlardan haber yok
Cümle alem uykuda, şafak çeken seher yok
Gizli saklı kalmamış, ahde veda değer yok
Erken düştü sonbahar, talan çiçeklerimdir

Benliğini kaybetmiş dağınık şimdi gönül
Gözü kara sevdanın yangınından kalan kül
Şehzâde feryadına kalkışır fedakâr gül
Savaş tabutlarında kurban çiçeklerimdir

Hiç gördün mü sevgili yıllarımın resmini?
Bilir misin rüyamı, hayalimin ismini?
Kabul etsen ne olur bağrımdaki sesini
Zamanın akşamında kalan çiçeklerim.