avucumdaki ipek böcekleri
tenimi sarmaya başladıkça
boşluklara eğimli kapıları çaldım
ben ki tanrıların gözündeki kahkahaydım
sonra daha büyük kahkahalara daldım
zengin uyaklarla süslediğim
gençlik şiirlerim kadar cahil ve tutsaktım
güneş kendini ısıtmaya yetmezken
kendini okşayan bir nehrin uğultusu olup
bir kenarda ağlamaya başlayınca
madeni bir para gibi
sonsuz boşlukta yuvarlanıp
bir çocuğun tutsak düşlerinden
zamanı yeniden yarattım
19.12. 2021
Ercan ŞimşekKayıt Tarihi : 19.12.2021 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!