Önce inandık,
sonra aldandık.
Ruhumuzu soyup
avucuna bıraktık.
Gün geçtikçe
azar azar eridik.
Körpe umutlara
hep bel bağladık.
Olaki düşmeden
yaşarız sandık.
Çırpındıkça
daha da battık.
Senler, benler
siz biz oldu ağladık.
Ne yaptıysak
gerçeğe inandıramadık.
Dedik ya ruhumuzu
avucuna bıraktık.
Ölüm fermanıydı doğrular,
doğruları sırayla sayıverdik.
Her gün bir gerçekle
acı çeke çeke sınandık.
Kaçmak istedik,
bir çift göze mahkûm olduk.
Ne uzağa gidebildik
ne de yakınına girebildik.
Bir avuca düştük
çırpındıkça kan kustuk.
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
21 ŞUBAT 2018 ÇARŞAMBA
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!