Tutsaktı güneş geceden halesiyle
Ufuk çizgisinde kızaran gözlerinde
Bir mahkûm gibiydi fer
Yaşamın arka sokaklarında
Kısılan sesiyle...
Sormazdı zaman hali pür melâlini
Toprağa düşen yorgun bir yaprağın
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
YÜREĞİNE SAĞLIK.
500. Şiire yakışan bir çalışma olmuş.Önceki şiirlerinizde olduğu gibi.Biraz içimizi burksa da okudukça çok güzel bir anlatım ve derin bir yaşam muhasebesi var şiirde.
Yürekten kutluyorum, saygılarımla...
Yüreğinize sağlık Ahmet bey. 500' üncü şiirinizi kutluyorum. Nice 500' üncü şiirlere.
güneşin tutsaklığı...bir o kadar sevgi dolu ama ışığını yayamayan.. Ahmet Bey buradaki benzetme ne güzel... hayat akıyor ama kendi kısırlığında ama içsel olarak da bir o kadar derin...
güzel şiirdi...emeğinize sağlık...selamlar...
Göçebe kuşların seyrüseferinde
Bir kuş kondu gönül mâbedi enginliğinde
Güneşi getiren sevgi derinliğinde
Hiç yaşanmamış bir ömrün
Son mevsiminde...
Yüreğinize sağlık, çok güzel bir şiir... Daha nice 500. şiirlere inşallah...
Benden tam 10 puan...
Saygılarımla....
Nurten ABA
10 puan başka ne denilebilir ki!
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta