Mustafa Yılmaz 4 - Tutsaklıktı Sevgide V ...

Düşünüyorum da, daha doğrusu uzun zamandır düşünüyorum, kendi kendime bir sebep bulup gülmek istemiştim, olamadı, olamadı o sebebi bulamadım, belki daha uzun zaman bulamayacağımı hissediyordum, kendi kendime, daha ne kaldı bu kadar acılanmaların ardından, hırslanıp, kahreden cümlelerin arkasından hangi güzellik düşecekti yüreğimin tam da çapraz noktasına, acı ile hüznün kesiştiği o noktaya derken garipsedim kendimi…
Yılların ardına saklanmış huzur ve de iç güvenin verdiği mutluluklar nerede derken, sessizliği bozan bir müzik ile “bir Pazar sabahı” diyordu yıllardır dinlediğim müzik eşliğinde…
Öylece çakılı kaldı düşüncelerim, rastgele gelen bu ses garip bir düş kurgusuna attı beni…

Uzun zaman oldu bu düşleri özlemeye başlayalı, öyle sebep olmalıydı ve tartışmasız düşünmeden gülmeliydim…

Sevdiğim renkler geldi aklıma, kendimi bildim bileli maviye hep gülümserdim ama kahkaha atamazdım, yolculuklarda hiç gülmedim desem yeri var, yan yana olduğum insan hep hüzün atardı düşünmek için veya sevgili dediğim sen sevgisi hep kahır ve endişe açtın içime.