Tutsak Yüreğim Şiiri - Murat Yalçın

Ordamısın sevgili güvercinim?
Geldiğinde penceredemiydi?
Sana bıraktığım kahvaltılık ekmeğim
Gardiyanın anahtar sesini duyunca
Ürküpte kaçtın mı yoksa?
Haber sal uzaklara!
Haber sal! teninin kokusunu özlediğim kıza.

Bir delikanlı içerde yatmakta
Bedeni sürgün,kalbi esir
Bilekleri sıska
Kelepçeler ağır,kelepçeler yıpratmakta

Asıl,yürekler içerde atarmış.
Asıl,aşklar içerdeyken başlarmış.
Kara duvarlara baka baka...
Gözlerle imza atılırmış.

Her gece yarısında...
İç çekişimdeki yokluğunda...
Her attığım voltada...
Demir kapının her suratıma vurulduğunda...
Her pazartesi bekleyip alamadığım mektubunda
Saatlerce bakıp hasretini dindiremediğim
Siyah beyaz fotoğrafında...
Aklım sana sarılacağım o anda...
Gözlerim ismini kazıdığım ranzamda...

Özlersen beni...
Kafesteki kanaryaya sor.
Aynaya bakarsan
Göremediğim yüzüne sor
Takvimlere,soğuk duvarlara...
Beni unutan sevgilere sor.

Selam gönderirsen...
Sabah güneşine sor.
Balkonuna konan güvercine...
Kapına gönderdiğim mektuplara...
Yalnızlığın yalnızlığına sor beni...

Belki unuttun beni...
Belki yokluğumda; gönlün başkasına kondu
Unutsun diye; haber gönderme sakın!
Ben seni unutamayacağım yerlere yazdım.
Tek isteğim var senden:çıktığımda her nerdeysen
SAKLAN! bana o gitti desinler
SAKLAN! bana sen bittin yüreğin yandı desinler
SAKLAN! bana o öldü desinler.