yemyeşil ışıklar dünyasına çağırdım oysa...
bir sariydiniz siz, bir korkaktınız...
arzulardı parçalara bölünen ekmeğinizde, gözlerinizde
bir çığandı alıp giden sizi belli değildiniz...
köstekleyen o düşüncelerdi akşamlarınızı...
tutkularınızdı, öykülerinizdi, mutsuzluklarınızdı
ve çöküşüydü zift yalnızlığının bir bir asfaltlardan...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta