Tutsak Sevda Şiiri - Kadir Alanlı

Tanıdık şehrimin sokakları yine hüzünlü ve soğuk
Unutulmuş sevdalarımın tadı buruk
Tatil etmiş gönül sevdalara kendini
Sonbahar her yere sürüyor yaprakların kavruk rengini
Aklıma geçmiş sevdalarım düşüyor
Kaçarak korumaya çalışıyor gönül aşktan kendini

Bir çift ela göz kırıyor gönül bendini
İçten bir buse yakıyor bedenimi
Ruhum daralıyor alamadığım için senden kendimi

Seni kaybetmemek için hiç sevmemeli
En güzel aşk yanlızlıktır diyor bir serseri
Vakitsiz gök gürlemesi
Derinlerde boğuk bir aşk iniltis
Ansızın gelen sevda nöbeti böyleydi

Buram buram sevda kokuyor sonbahar gecesi
Eliflere grift olmuş sevgilinin ismi
Nefesimi kesiyor bu son bahar gecesi
İçimde ölüm büyütüyorum
Makberinide bedenim yapardım öldürebilseydim ölümü

İşte ezan sesi gün doğumu yakın demekti
Çıkıp arnavut kaldırımlı bayırları
İzmiti ve doğangünü izlemeli
Makber yaptım bedenimi sevdama
Duracak bir naaş gibi yüregimde
Ellerimdeki gülleri körfeze verdim
Kurşunlara dizdim sevdayı yüreğimde
İşte dostum kursunlara dizsem bile sevdam hala içimde