Tutsak sabahlarda. Şiiri - Ali Alkıs 2

yüreğimin içinde esiyor
ömrümün şafak rüzgarı
Mevsimsiz bir zemheriden beter
çığlık çığlığa gidiyor telaşsız bir ala şafakta...
****
Karanlığın gerdanında
gecenin içinde
Uğuldayan bir sessizlik
Yalnızlığımı
koca bir düğüm gibi
Utancını suskunluğuna gömer,
siper olmak ister gözleriyle
Bedenlere çalan çıplak kurşunlara.
****
Eylül de anladı beni artık,
Başka pencereden seyretmeliyim,
Eylülün toparlanıp gidişini,
Bu güz varken başımda,
saklayamam.
Sensiz
karanlıklarda seni
ne korkunç bu dünya.
Yaşamak,
çekilmez olan bir SEVDA
oysa!...
****
yüzünün yansıyan şavkı,
bütün ışıkları bastırırken
dumansız bir ateştin dokunamadım.
Bir yangına bakar gibi yandı gözlerim,
****
kuytuda bir menekşe ,
rüzgarda titreyen bir yaprak
ama yinede dimdik,
fırtınaya tutulmuş
tutsak sabahlarda,
sancılı bir güzelliğe gülümseyendin.
****
acıtan bir sorguda.
soluk soluğa bir ışık tufanında ,
eğilmeyen başınla,
çırılçıplak kalan.
Sesinde yaşamın,
sesinde kavganın,
sesinde aşkın ,
Türkülerde destanlaşan yankısıydın.
Yüreğimin sesinde asılı kalan...Ali ALKIS