karanlıkları bıraktık ardımızda
şimdi de bir sis perdesi var önümüzde
günün ilk ışıkları ne de kasvetli şimdi
bu gözlere buğulu yaşlar mı indi?
hüzünlü ezgiler dile getireceğiz
sonsuz susmalar saklayacağız içimize
yaprağa düşen çiğ tanelerinde olacak gözümüz
berrak olacak akacaksa eğer gözyaşlarımız
bizim sabahlarımız böyle olacak
ürkünç bulacak herkes
sisin kasvetinde saçılacaklar
biz tutunacağız bir dala, tek bir dala
duymayacağız da hiç tutsak ruhların övünç dolu mırıltılarını
dingin ezgilerde huzur bulup
iblislerin sesini keseceğiz hışırtılarla
Kayıt Tarihi : 16.8.2024 04:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!