Tutsak Ruh Şiiri - Orhan Ayar

Tutsak Ruh
Yıldızların içinde dolaşıyorum
Bir sır kaybettim, onu arıyorum
Sonra yıldızlardan uçuyor
Bir asanın üzerine konuyorum

Zehirli ağaç, yanında panzehirli çiçek
Hava kararıyor, geceye dönüşecek
Bir serçe şahlandı, çalılıklardan
Ayrılık vaktidir; yolcular yolunda gerek

Mevsimlerin dönüşü; yaz, kış
Şimdi mevsimler değişti, tek mevsim
Açtık ellerimizi, derin bir yalvarış
Açıldı her mevsim, esti gül nefesim

Zaman, geçmiş ve gelecek içinde gizli
Uzun bir heykel, devrilmenin heyecanı içinde
Zamana düşen iz, hırslı ve sevimli
Beden de tutsak bir ruh, zindan içinde

Su, berrak, bulanık ve bukalemun
Ateş, yakıcı renk renk temizleyici
Işıtmıyor artık, asırlık yanan mum
Gece yarısı, içimde cehennem ateşi