Tutsak Özgürlük Şiiri - Sami Çiftçi

İnsanın özgürken tutsak oluşu
Ne kadar da anlamlı bir anlamsızlık
Güneşin ortasında karanlıklara boğulmak gibi
Sevda çölünde hasret kalmak gibi ateşe
En çok ne zaman özgür oldum bilir misin?
Tutsakken seni yaşamaya çalıştığımda
Ve en çok ne zaman tutsak oldum bilirmisin
Özgürken özgürlük adına seni yaşamadığımda
Aradım seni yaktığım her sigaranın dumanında
Umutsuzluğun ve çaresizliğin sancısı çıktı karşıma
Bir tek sen çıkmadın, bulamadığım bir tek sen oldun
Yorulmadım düşünmekten, dermansız kalsam da aramaktan
Özgürlük Cudi’nin eteklerini taçlandıran buzullarda mıydı?
Diclenin kimi durgun kimi hırçın akan suyunda mıydı?
Yoksa İstanbul’un karanlık çıkmaz sokaklarında mı?
Belki de bu bitmez tükenmez cevapsız sorulardaydı
Buldum cevabını aradığım soruların
Güneşin aydınlattığı karanlıklarda değil elbet
Zifiri karanlıkların sakladığı yerlerde
Torunlarımızdan emanet aldığımız aydınlıktaydı
Uğruna canını adadığın yoldaydı ÖZGÜRLÜK.