Tutsak Özgürlüğün Şiiri - Ferit Ulaş

Gizlerdim yazdıklarımı
sevinçlerim gibi hüznüm gibi
ne yazdıklarımı okuyabildin maviliğine kaybolursun diye
ne sevincimi gördün,boğulursun diye
bir hüznümü gördün
ayrılığımı gördün
aynı anda maviliğimizi ıslatan

ıslak bir aşktı bizimki
hükmü yanaklara
tüm benliğimize sızan
biz birbirimize mutlu olma şansı tanıyamazdık
biz mutluluğu göremeyen toprağın meyvesiydik
özgürlük bize yasak
esiri olmusuz tutsaklığın
toprağımız tutsak
ilk kan habil-kabil
ilk yürek yarası mem-u zin

kan akar dilimizden lapa lapa
yaralarımı derinleştirir senin özgürlüğün
asırların kıramadığı zincirlerle kuşatılmışbu kentte
senin özgürlüğün yaralarımı...

yo yanlış anlama
beğenilsin diye yazmam şiir diye karaladıklarımı
hissedebilsin diye tüm cihan içimde dönen dünyayı
bir dünya olmuşsun içimde,dönersin
döndükçe kimyama hükmedersin

hükümdarımsın hamurabi misali
kıssasa kıssas
ayrılık çıktımız ağzımdam
verirsin cevabını bir hükümdar edasında
yenilmez
ve gösterir halkına heybetini
halkın oldum eğilirim haybetli heykelinin ayaklarına

mavi güneşimsin umudum
yaklaştıkça yakan
her adımım yeni sen
bilen asaletini
ve karşı koyanhükmedilmeye
yana yana tenim gelirim sana
gelirim de göresin diye hükmetmek değil
kalbimin dehlizlerine ekeyim diye aydınlığını

senin sevgin acı cümlelerden bile zevk aldırıyor bana
sevgini acının zırhlarıyla sakınsan bile
savaşmak zevk verir çaresiz bedenime
,