Tutsak Mısralar Şiiri - Ahmet Pekiyi

Buram buram hisleri söylemek istersin, fersiz dilin tutulur.
Dilberin ağzından dökülen kelimelerle gelir kış mevsimi.
Yüreğin yangın yeri olsa da köz gibi sözcükler yutulur.
Her cümlesi tipi gibi vurur yüzüme dondurur benzimi.

Seviyorum demek isterim ama yalnız gözlerim konuşur.
Tutsak mısralarım ayva misali boğazımda dizilir.
Yüreğimde sevda yüklü boranlar ve fırtınalar koşuşur.
Kalbimde yetim olmanın ıssız ve umarsız resmi çizilir.

Anlayacak beni bir gün, deyip sonsuz bir umutla yaşarım.
Gözlerinin hayatın penceresi olduğu anı beklerim.
Bir içten tebessümüyle coşmuş nehirler gibi taşarım.
Onsuz bir yaşamda iflas eder tüm dermansız dileklerim.