Tutsak kuş Şiiri - Hacer Öngör

Katı kış bitti, kuşlar özgürler artık.
Çiçekler ve böcekler de özgürler.

Bir kuş var kütüphanenin penceresinde,
Yalnızlığımı şu an tek o paylaşıyor
Sanırım derdimi de tek o anlıyor.
O da yarinden vurdun yemiş benim gibi ağlıyor.

Oyunlardan nefret ediyoruz ikimizde.
Özellikle de kalplerle oynanan oyunlardan
Karar verdik inanmayacağız kimseye,
Perde çektik, kilit vurduk sevgiye.
O da güçlendi, gücü yok benim gibi üzülmeye.

Su an susuyoruz.
Benim gözümde gözyaşı doldu,
Onun boynu bükülü kaldı.

Anlamıyor ki özgür olduğunu,
Kimse beğenmiyor ki bulduğunu,
O uçabiliyor hiç olmazsa,
Ya ben ne yapacağım?
Benim kanatlarım yok ki!

22.02.2000